روزی دریا خواهم شد...
دنیا نمی‌ایسته تو بهش برسی. هرچند که موظفی باید بدویی همیشه برای زندگیت و تلاش کنی.
اما در مقابل هم باید اموراتت رو طوری کنترل کنی تا درگیر آرزوهایی نشی که رسیدن بهشون مستلزمِ داشتنِ پیش‌فرض‌هاییه که می‌دونی رسیدن بهشون در توان یا در استطاعت تو نیست. چه مالی، چه از هر لحاظ دیگه‌ای.
+ بی‌منطق می‌گم؟
|یکشنبه_ 23 بهمن_ ساعت 3 و 36 دقیقۀ بعد از ظهر|
چه جالب دقیقا همین لحظه(یعتی از چند دقیقه پیش تا الان) داشتم به آرزویی فکر می کردم که هیچ کدوم از پیش شرط های لازمش رو ندارم و از طرفی هم نمی تونم دل بکنم
حساب کردم برای رسیدن به اون آرزو به چند سال زمان احتیاج دارم
اما نمی دونم بعد دویدن براش اصلا محقق بشه یا نشه
اینکه عنوانت رو با سوال شروع کردی رو دوست دارم. عاشق سوال هام. بپرسیشون و بدیشون برن تا بی عجله جواب هاشون بیان و تو راه بمونی!
نه درسته...
آرزوهای طولانی آدمو کور می کنه تا موقیت های دیگه زندگی رو نبینه...
چند جمله ابتدایی نامه امیرالمومنین به امام حسن رو در نهج البلاغه بخونید.
عربی و فارسی رو با هم بخونید.
من الوالد الفان...
با منطق میگی ولی من آدم منطقی ای نیستم...
شایدم باید ولش کنی تا اون به تو برسه. یه جمله‌ای بود فکر کنم از پائولو کوئیلو که میگفت رها کن اگر قسمتت باشه بهت برمیگرده.
و که از جون کندن برای رسسدن بهش خسته شدم. گاهی رهادمی‌کنم میبینم خودش اومد پی‌ام.
