داشتم فکر می‌کردم، چه چیزی، عکسِ یه عکاس رو خاص می‌کنه؟
آفرین، «تفاوتِ» نگاهش؛ مثل اون عکاسی که اولین‌بار به ذهنش رسید؛ از پایینِ یکی از زاویه‌های ضریح امام حسین علیه السلام، به سمت بالا، طوری عکس بگیره که شبیهِ دماغهٔ کشتی بیوفته و عبارتِ «سفینة النجاة» رو به ذهن متبادر کنه. شاید پیش از اون، میلیاردها نفر اومدن از همون زاویه به ضریح نگاه کردند ولی هرگز ایدهٔ ثبت چنین عکسی به هیچ ذهنی خطور نکرد.
بعضی تصمیم‌ها رو تو اولین نفر نیستی که می‌گیری، عمومیت داره؛ ولی «تفاوتِ» تو در قاطعیت، پشتکار، آهستگی و پیوستگی طیّ مسیره که در برجستگی و ماندگاریِ نتیجه، تو رو از دیگران متمایز می‌کنه!
|۱۹ شهریور ۱۴۰۱_ ساعت ۴ و ۲۲ عصر|
- شنبه ۱۹ شهریور ۰۱
