آیه 28 سوره نحل:»الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ ظالِمِی أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ ما کُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلى إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
این آیه خیلی ظریف به حالات درونی و البته ظاهری یک سری از آدم ها پرداخته در حالی که فرشته اومده جونشونو بگیره، اونها در مقابل عذابی که قراره سرشون بیاد سر تسلیم فرود میارن و زیر لب میگن: " ما که این کار بد رو نکردیم!"
خدا میگه: "من خبر دارم شما چه کردید!"
در انتها راوی میگه: " جایگاه متکبران بد جایگاهیه"
این مکالمه کوتاه، درون آدم متکبر و مغرور رو نشون میده، چنین آدمی دو تا ویژگی داره؛ یکی اینکه گناه های خودشو کم و ناچیز می دونه و حداقل صفت رحمانیت خدا رو دستاویز قرار نمیده تا مشمول رحمت و غفران بشه!
دوم اینکه چنین آدمی، طوری صفت غرور و تکبر براش ملکه نفسانی و نهادینه شده که بعد از مرگ هم با تکبر و غرور محشور میشه و این صفتش اجازه نمیده حتی شفاعت دیگران هم شامل حالش بشه! چون نمی خواد قبول کنه "بابا خاک عالم که بر سرت روانه شده... دیگه حداقل بذار دستتو بگیرن کم عقل"!
یعنی عملاً خودشو از هرچیزی که یه ذره بتونه نجاتش بده محروم می کنه.
.
.
پ.ن: یه عزیزی می گفت وقتی چنین توصیف چندش آوری از آدم بدهای عالَم به گوش و چشمت خورد حتما بگو "پناه بر خدا".
- چهارشنبه ۳۰ خرداد ۹۷
